Sybin

Sybin to rumuńskie miasto leżące w Siedmiogrodzie, nad rzeką Cibin, w okręgu o tej samej nazwie. Jest też stolicą okręgu. Liczy sobie około 160 tysięcy mieszkańców. Największym międzynarodowym sukcesem jest ogłoszenie miasta w 2007 roku Europejska Stolica Kultury. Obecnie poza Rumunami 2% populacji Sybina to Węgrzy, a 1,6% – Niemcy.

Historia

Jak na rumuńskie miasto Sybin jest stosunkowo młody, bo jego powstanie datuje się na XII wiek. Założycielami byli koloniści sascy, ktorzy osiedlili się w pobliżu opuszczonego posterunku rzymskiego. Podstawą rozwoju Sybina był handel. W XIV wieku miasto posiadalo juz spore znaczenie handlowe w Europie. Osiedlali sie tu także rzemieślnicy, tworząc liczne gildie. Obok handlu Sybin słynął także z kultury. W XVII wieku uznawane było za najdalej wysunięty na wschód ośrodek kulturalny. Przebiegały tędy także ważne szlaki pocztowe. Jak większość miast Siedmiogrodu tak i Sybin był wciągnięty w działania wojenne podczas powstania węgierskiego. Kilka lat później misto stało się ważnym centrum rumuńskim w wielu dziedzinach działalności. Poza handlem i rzemiosłem powstał tu także pierwszy bank, stowarzyszenie literackie ASTRA, siedziba prawosławnej metropolii. Tu także powstał obraz "Panorama siedmiogrodzka" namalowany przez grupe malarzy pod kierunkiem Jana Styki. W wyniku traktatu w Trianon Sybin wszedł po I wojnie w skłąd Rumunii

Układ miasta

Sybin jest miastem o ciekawym położeniu. Usytuowany tak, że jest dobrym miejscem strategicznym, łatwym do obrony. Stare miasto leży na prawym brzegu rzeki Cibin, na niewielkim 200-metrowym wzgórzu. Składa się z dwóch części: Dolnego i Górnego Miasta. W czasach świetności Górne Miasto służyło za siedzibę bogatej części społeczeństwa, a Dolne Miasto stanowiło miejsce produkcji. Ma to odzwierciedlenie w dzisiejszym rozkładzie zabytków, sytuując w Górnym Mieście te większe, w tym kościoły i cerkiew. W Dolnym Mieście można podziwiać typową rzemieślniczą architekturę miejską.

Dolne i Górne Miasto

Dolne Miasto obejmuje obszar między rzeką a wzgórzem, a rozwinęło się wokół pierwszych fortyfikacji. Ulice są długie i dość szerokie jak dla średniowiecznych standardów miasta. Architektura jest rustykalna, zwykle dwupiętrowe domy z wysokimi dachami i bramy otwierające się na wewnętrzne dziedzińce. Większość zewnętrznych fortyfikacji została zniszczona w wyniku rozwoju przemysłowego i nowoczesnej urbanistyki na koniec 19 wieku, tylko jedna lub dwie wieże nadal istnieją. W Dolnym Mieście znajduje się najstarszy kościół w mieście, którego historia sięga 1292 roku. Górne Miasto składa się z trzech skwerów i szeregu ulic wzdłuż wzgórza. W tym rejonie znajduje się najwięcej ciekawych obiektów zabytkowych, będących swiadectwem dawnego życia mieszczan.

Piata Mare

Piata Mare jest, jak sugeruje jego nazwa, największym placem miasta, a zarazem byłym centrum miasta od 16 wieku. Mierzy on 142 m długości i 93 m szerokości, jest jednym z największych w Transylwanii. Na północno-zachodnim rogu placu znajduje się jeden z największych zabytków barokowych Rumunii – Brukenthala Palace. Wybudowany w drugiej połowie XVIII wieku stanowił siedzibę gubernatora Transylwanii. Dziś mieści się w nim Narodowe Muzeum Brukenthala. Obok pałacu znajduje się Blue House, dom barokowy z herbem Sybina. Po północnej stronie jest Kościół Jezuitów. Również po stronie północnej stoi wybudowany na początku 20 wieku budynek w stylu Art Nouveau. Budynek jest dziś siedzibą burmistrza. Obok Kościoła Jezuitów na północnej stronie jest Rada Tower, jeden z symboli miasta. Ta dawna wieża fortyfikacji z 14 wieku, przebudowana kolejno przez lata. Na południe i wschód rozmieszczone są dwu-lub trzypiętrowe budynki, o wysokości attyki z małymi oknami. Większość z tych domów powstała w 15 do 19 wieku, a większość z nich jest w stylu barokowym.

Inne atrakcje

Poza Piata Mare – największym placem w Sybinie znajduje się tu jeszcze kilka innych ciekawych miejsc. Jednym z nich jest Piata Mica, czyli Mały Rynek, o nieco wydłużonym kształcie. Jego północno-zachodnia część ma kształt łuku. Plac połączony jest z innymi mniejszymi placami za pomocą różnych przejść. Plac dzieli na dwie części ulica Ocnei, dochodząc do mostu – pierwszego odlanego z żelaza. Po obu stronach mostu stoją zabytkowe budynki: Dom Sztuki oraz Dom Luksemburski. Trzeci plac Starego Miasta to plac Huet. Stoi przy nim Ewangelicki Kościół Luterański. Tu znajdują się najstarsze fortyfikacje oraz wiele gotyckich budynków.

Fortyfikacje

Miasto Sybin był jednym z najważniejszych miast warownych w Europie Środkowej. Liczne pierścienie wokół miasta zbudowano z glinianych cegieł. Południowo-wschodnie umocnienia jako trzy równoległe linie wciąż są widoczne. Pierwsza linia to ziemny nasyp, druga to 10-metrowej wysokości czerwony mur z cegły, a trzecia linia składa się z wież połączonych ścianą 10-metrowej wysokości. Wszystkie struktury są połączone poprzez labirynt tuneli i korytarzy, w celu zapewnienia transportu między centrum miasta a liniami obrony. W 16 wieku zostały dodane do fortyfikacji bardziej nowoczesne elementy, głównie bastiony w kształcie liścia. Dwa z nich przetrwały do dziś, jak Haller Bastion i Soldisch Bastion. Z fortyfikacji do Dolnego Miasta prowadzą strome schody zwieńczone gdzieniegdzie arkadami.

 

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies